Zaimki względne w języku niemieckim
Zaimek względny to szczególny rodzaj spójnika, który łączy zdanie nadrzędne z podrzędnym, gdzie pełni funkcję podmiotu. Zwykle zdanie podrzędne, które rozpoczyna zaimek względny, wyróżnia się tzw. szykiem ramowym – czyli czasownik w formie osobowej znajduje się na końcu. Zaimki względne w języku niemieckim w głównej mierze przypominają rodzajniki określone. Ich forma zależy od formy wyjściowego rzeczownika w zdaniu nadrzędnym – to części mowy odmienne przez osoby i przypadki.
Uzupełnij zdania o brakujące zaimki względne – wybierz formę dopasowaną pod względem gramatycznym – zwróć uwagę na rodzajnik i przypadek rzeczownika wyjściowego.