Tryb łączący I (Konjunktiv 1) w języku niemieckim
Znany z języka angielskiego tryb łączący Subjunctive I, nazywa się w języku niemieckim Konjunktiv I i służy przede wszystkim do tworzenia mowy zależnej. W zależności od użycia czasu, występuje on najczęściej w trzech formach: Konjunktiv Präsens, Konjunktiv Perfekt, Konjunktiv Futur, zaś odmiana czasowników według tych form wygląda następująco (przykład na podstawie gehen):
- Er sagt, dass er nach Hause gehe.
- Er sagt, dass er nach Hause gegangen sei.
- Er sagt, dass er nach Hause gehen werde.
Specyficzna odmiana czasowników dotyczy szczególnie Konjunktiv Präsens, gdzie do tematu bezokolicznika dodaje się kolejno końcówki: l.p.: -e, -est, -e; l.m.: -en, -et,-en.