Tryb rozkazujący (Imperativ) w języku niemieckim

Imperativ to tryb rozkazujący, którego używa się do wyrażenia rozkazu lub prośby. Forma dla 2. osoby liczby pojedynczej – odrzuca się końcówkę –st od odmiany czasownika w czasie teraźniejszym: Frag! (du fragst), Geh! (du gehst). Uwaga: w czasownikach, których temat kończy się na –t, -d, -ig do formy Imperativ dodaje się końcówkę –e np. Warte! (du wartest). Forma dla 2. Osoby liczby mnogiej – jest taka sama jak przy odmianie czasownika w czasie teraźniejszym: Fragt! (ihr fragt), Geht! (ihr geht). Forma grzecznościowa dla 3 osoby liczby mnogiej – tu wystarczy przestawić szyk formy oznajmującej: Fragen Sie! (Sie fragen), Gehen Sie! (Sie gehen).

Ćwiczenia gramatyczne

Przykład: Wenn du etwas von Marc hörst, dann ruf mich bitte an! [anrufen]

1.) Lange nichts von dir gehört. doch bitte mal wieder an. [rufen]

2.) Dein Bruder langweilt sich. doch bitte mit ihm. [spielen]

3.) Du schlägst mich. Das tut weh. bitte ! [aufhören]

4.) Warum stehst du immer noch? ! [fahren]

5.) ! Befiehlt das Herrchen seinem Hund. [sitzen]

6.) Was hast du dort? es mir! [geben]

7.) Ich habe keinen Schlüssel. mir bitte deinen. [geben]

8.) Du hast schmutzige Hände. sie bitte waschen und zum Essen. [gehen / kommen]

9.) , deine Suppe wird kalt. [essen]

10.) Hier hast du das Geld. es! [nehmen]

11.) Willst du mir nicht sagen, was du getan hast? ! [sprechen]

12.) Auch du Fritz. ! [lesen]

13.) Hier dürfen Ihr nicht hin. wo ihr seid! [bleiben]

14.) Ihr wollt schon gehen? doch noch etwas länger. [bleiben]

15.) Hier habt ihr den Text. Bitte ihn! [lesen]

Sprawdź odpowiedzi >>

Wszystkie ćwiczenia: "Czytania"